YÜZME BİLMEDEN DENİZE AÇILMAK

İşte tam burda ben Düşüncelerime hükmetmek ve onları kontrol altına alabilmek benim için öyle büyük bir nimet iki, en büyük başarıları,sırlar ardında birakabiliyorum. Düşüncelerime Hükmetmeyi başarmış kişi olarak sıkıntısız,korkusuz, dertsiz, tasasız biri değilim öylede bir iddiam yok lakin en azından yüzmeyi öğrenmeden denize açılmadım açılmam. Demem o ki Ölüm illa bir ruhun bedenden ayrılması değildir belki de! İnsanın ruhu, bedeninde ikametine devam ederken de yavaş yavaş nefessiz kalarak yok olmaya yüz tutabilir ve bunun esas celladı çoğu zaman fark etmeden zihnimize sirayet eden sinsi düşüncelerimiz değilimdir. Bu düşüncelerin etkisi nasıl bu kadar büyük olabilir diye sorabilirsiniz kendinize,bu çok olağan. Halbuki burada yapılan esas hata onların kendileri değil, zihnimize girmelerine müsaade etmemiz. Tam burada Tek idrak etmemiz gereken şey düşüncelerin sahibinin olmadığıdır,fikirler sahiplenilir. Düşünceler gelirler ve giderler. İyi olanları yontmayı tercih edersek bu fikir olarak kendini göstermeye başlar. Adına da fırsat demezmiyiz. Fırsat demiş kem koşullardan yararlanma veya fırsat varken kişisel çıkarları diğer çıkarların önüne koymaya yönelik bilinçli bir politika veya uygulama değilimdir. Yani demem o ki Ben artık Yüzme öğrenmeden Bir daha Denize açılmam. Şu anki Düşüncelerime hükmediyor ve onları kontrol altında alabiliyorum. Bu durum artık benim için öyle büyük bir nimet iki, en büyük başarıları,sırlar artık bende bu saatten sonra ya susarak yada konuşarak etki altına alabiliyorum. Size tavsiyem Yüzme öğrenmeden denize açılmayın. Ne demiş atalarımız " ördek değilsin, kaz değilsin Toplumundan yukarıdaki sularda ne işin var" sonra Boğulur sun vesselam...